مولویهای بلوچ توسط شاه بهعنوان سدی علیه نفوذ شوروی به کار گرفته شدند، در جهاد علیه شوروی در جنگ افغانستان شوروی نقش کوچکی داشتند و پس از آن در انقلاب سال 1357 ایران به آیتالله خمینی پیوستند.
با وجود آنکه از سال 2002 گروههای پیکارجویی همچون جیش العدل در بلوچستان ایران فعال بودهاند، با اینحال؛ وضعیت این منطقه نسبتاً پایدار و آرام بوده است.
کتاب استفان دودوانیون نتیجه میگیرد که دلیل اصلی وضعیت پایدار منطقه، رابطه خوب دولت ایران با علمای بلوچستان عمدتاً در منطقه سرباز است. سیاستی که پس از جنگ جهانی دوم آغاز شده است.
این مولویها (روحانیون) که اکثراً در دارالعلوم دیوبند تحصیل کردهاند و ارتباطات فراملی دارند ولی با اینحال رابطه ارزشمندی با دولت ایران دارند.
مولویهای بلوچ توسط شاه بهعنوان سدی علیه نفوذ شوروی به کار گرفته شدند، در جهاد علیه شوروی در جنگ افغانستان شوروی نقش کوچکی داشتند و پس از آن در انقلاب سال 1357 ایران به آیتالله خمینی پیوستند.
این کتاب نشان میدهد که این شبکه مذهبی، با توجه هژمونی آنها در شرق ایران و اتحاد آنها با اخوان المسلمین سر برآورده شده در کردستان، باعث جلوگیری از افزایش رادیکالیسم سنی در ایران با استفاده از «رای اهل سنت» شده است.
همچنین این کتاب به ظرفیت جمهوری اسلامی در تبدیل «جامعه اهل سنت ایران» با توجه به رویکرد سیاستهای آیتالله خامنهای به «اتحاد ملی و تقریب مذاهب» نیز میپردازد.
دودوانیان در این کتاب به ریشههای نارضایتیهای قومی و مذهبی بلوچستان میپردازد که در دهه اخیر ناامنترین منطقه ایران بوده است.
نویسنده بامهارت مسئله بلوچستان را در رقابت قدرتهای خاورمیانه مطرح میکند.
این کتاب که بر مبنای پژوهش میدانی به نگارش درآمدهاست، به اوضاع پیچیده مذهبی، سیاسی-اقتصادی و تاریخی مردم بلوچ میپردازد.
دودوانیان ارتباط و لینک سنیهای ایران با سایر سنیهای منطقه را نشان میدهد و به کاوش درباره این شبکهها و جنبشها میپردازد.
درباره نویسنده:
استفان دودوانیون پژوهشگر مدرسه عالی مطالعات علوم اجتماعی در پاریس می باشد.
وی متخصص گروههای قومی-اجتماعی در خاورمیانه و آسیای مرکزی است.
The Baluch, Sunnism and the State in Iran: From Tribal to Global (Comparative Politics and International Studies) 1st Edition
Publisher: Oxford University Press; 1 edition (September 1, 2017)
Stéphane A. Dudoignon
افزودن دیدگاه جدید